Σελίδες

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Real Γεωργίου speaking: Μικρή σε νοοτροπία


Ερώτηση: Αν προχθές Σάββατο βράδυ έπαιζε η Ντόρτμουντ με την Μπάγιερν για την 12η, ας πούμε, αγωνιστική του γερμανικού πρωταθλήματος, θα στηνόταν κανείς στην τηλεόραση να δει το ματς; Απάντηση: Ναι, αμέ, πολλοί, πάρα πολλοί. Εγώ, εσύ και η λάμπα... Θέλω να πω, δηλαδή, ότι το βελούδο και η αστραφτερή λάμψη του Τσάμπιονς Λιγκ και όχι η Μπουντεσλίγκα. Και ξέρετε τι εννοώ μ’ αυτό; Οτι αν το προχθεσινό παιχνίδι ήταν για το πρωτάθλημα, οι πιθανότητες για να κερδίσει η Μπορούσα θα ήταν αυξημένες. Ομως, για τον τελικό του C.L. οι πιθανότητές της ελαχιστοποιήθηκαν. Μικρή σε νοοτροπία. Θέλει πολλά ψωμιά ακόμα η Ντόρτμουντ για να σηκώσει την κατσαρόλα με τα μεγάλα αυτιά...
 

Σαν τελικός το παιχνίδι ήταν καλό. Είχε φάσεις, είχε ρυθμό και δεν σε άφηνε αδιάφορο. Ομως, για το Θεό, ρε, μάγκες, απαντήστε μου με ειλικρίνεια. Αυτές οι δύο ομάδες που υποτίθεται ότι βρίσκονταν στον κολοφώνα της φόρμας τους, είχαν καμία σχέση με την γνωστή τόσα χρόνια Μπαρτσελόνα, ή με την καλή και φορμαρισμένη Ρεάλ; Είδατε εσείς κανέναν Μέσι; Είδατε κανέναν Τσάβι, Ινιέστα και Ρονάλντο. Ή ακόμα-ακόμα κανέναν Αζάρ, Μάτα και Φάλκο; Ευτυχώς που υπήρχε ο Ρόμπεν που έκανε δύο-τρεις ζογκλερικές ενέργειες και έδωσε ένα διαφορετικό χρώμα γοητείας στον αγώνα. Από κει και πέρα είδαμε κάτι παίκτες σκέτα ρομποτάκια, που έτρεχαν πάνω-κάτω, χωρίς χάρη και δίχως νοστιμιά. Χωρίς ελκυστικότητα και χωρίς ομαδικές επινοήσεις. Εκτός από τον Ρόμπεν, οι μόνοι που έδειξαν τεράστια αξία ήταν οι δύο τερματοφύλακες.
 

Εγώ πιστεύω, ότι έστω κι αν έβαζε ένα γκολ η Μπορούσα στο πρώτο 25λεπτο που ήταν σαφώς καλύτερη, πάλι θα έχανε το ματς, όχι γιατί η Μπάγιερν παρουσίασε συνέχεια κάτι το τρομερό, βουτηγμένη στην μετριότητα ήταν κι αυτή, αλλά επειδή η Ντόρτμουντ είναι ακόμα μέσα της μικρή σε μεγαλείο. Στο Β’ ημίχρονο ήπιε εξαφανιζόλ. Ανύπαρκτος ο Λεβαντόφσκι, ανύπαρκτα τα χαφ και πάνω απ’ όλα ήταν εντελώς της πλάκας η αμυντική τετράδα της. Ειδικά, τα δύο σέντερ μπακ θύμιζαν Ζιγκουλίνοφ και τρομάρα. Την προβιά στην πλάτη και τροχάδην στην Αμαλιάδα να βγάλουμε τη φασολάδα. Γι’ αυτό η Ντόρτμουντ έδωσε 10 εκατ. και πήρε τον Παπασταθόπουλο. Και κάτι άλλο. Κανένα μεγαλείο δεν έχει μέσα του ο Κλοπ. Οταν ο Σούμποτιτς έσωσε το γκολ βγάζοντας την μπάλα πάνω από τη γραμμή, ο Κλοπ χοροπήδαγε και πανηγύριζε, λες και είχε βάλει γκολ η ομάδα του. Μιλάμε για ανθρωπάκι κι αυτό δυστυχώς το έχει μεταλαμπαδεύσει στους παίκτες του...
 

P.S. Γιατί στη φάση του πέναλτι ο Ιταλός διαιτητής δεν έδειξε τη δεύτερη κίτρινη στον Ντάντε; Χαμούρα Μισελού πόσα ξέρει ο κώλος σου...

real.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου